FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID

Maandag 12 mei 2003 De eerste keer dat ik het slachtoffer ben geworden van een diefstal was op de avond in december 1992 toen ik een afspraak had met Inge Post in Stadskasteel Oudaen in Utrecht. Ik geloof dat het op kerstavond was. Ik had toen om acht uur met Inge afgesproken. Bij mijn vertrek uit Nijmegen was mijn auto onklaar gemaakt. Het is mij toen nog gelukt de trein te nemen en op het afgesproken moment in Utrecht aan te komen. Zij was toen in gezelschap van een jongeman die zaken deed in Rusland. Bij mijn tergkeer in Nijmegen was mijn auto voor de eerste keer gestolen. Bij het vergrijpen aan andermans bezitingen denk ik ook aan de wijze waarop het bedrijf NIOW-B.M.O. zich mijn docentenbestanden heeft eigen gemaakt. Zoals alle docenten Spaans. Contacten die ik persoonlijk in Nederland en België heb opgebouwd - o.a. met Cees van Esch - in de tijd dat ik nog studeerde. Die zet ik echter weer graag in voor de opbouw van Ons Bedrijf. Zij vormen een belangrijk netwerk. Ik wens dan echter niet meer door mijn voormalige collega's te worden lastiggevallen. Bij de strijdende partijen denk ik aan het Spaanse Instituto Cervantes en het Instituto Cervantes Benelux. We zullen samen een lijst moeten maken met strijdige en complementaire activiteiten en een waterdichte organisatiestructuur, uitgaande van de bestaande wettelijke situatie in de Benelux en het Verenigd Koninkrijk. Mijns inziens kan mijn beleidsplan gehandhaafd blijven zoals het is en verder worden uitgebouwd. De Spaanse vestigingen in Utrecht en Brussel kunnen tegen betaling van een fee aan onze limited vanaf 1 april 1997 gehandhaafd blijven. Er dient een bestuur te worden gevormd met een Nederlandstalige meerderheid vanuit de VDSN. In de overige plaatsen in de Benelux behouden wij dan het recht om Studiecentra Instituto Cervantes op te zetten ten behoeve van onze eigen doelgroepen. De Stichting Cevantes Benelux kan als overlegplatform dienst doen voor de vorstenhuizen van Nederland, België, Luxemburg, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Het totale plaatje dienen we samen in beeld te brengen. Dat kan ik niet alleen. Liesbeth, jij blijft mijn collega met mijn volledige vertrouwen omdat jij aan de basis staat van Ons Bedrijf op grond van het loopbaanadvies dat jij door Bert Schaake hebt laten geven in 1991. Daar ga ik dus behoedzaam mee om. Ik ga ervan uit dat dat wederzijds is. 09.37 Access to he server timed out. 10.34 Ik ga nu met de trein van 11.21 naar Utrecht voor de postbus. KPN heeft weer flinke winst gemaakt. De onderhandelingen met Telefónica kunnen dus weer een aanvang nemen. Hier ligt dus al direct een gezamenlijk belang voor Cervantes Communication Services HASTA LUEGO JOHN Verzonden: Subject: ZOEKEN NAAR GEZAMENLIJK BELANG Date: Mon, 12 May 2003 10:44:43 Drs E.H. Halbertsma

Vervolgens: Subject: ZOEKEN NAAR GEZAMENLIJK BELANG Date: Mon, 12 May 2003 19:32:38 To: Ronald Blankenstein CC: Drs E.H. Halbertsma, Drs H.J. Starren Beste Ronald, Ik had vorige week woensdag een gesprek met de heer Herman Veenendaal, samen met Cor Guijt en Jan Snellenburg een van de Vrienden van Vitesse. Hij liet mij weten dat ik een claim zou hebben op Vitesse. Daar weten mijn advocaten klaarblijkelijk meer van. Het betreft hoogstwaarschijnlijk de gebruikmaking van mijn beleidsplan, waarbij de naam Cervantes overal lijkt te zijn vervangen door Vitesse. Ik citeer mijn dagboek

"Die situatie heb ik gisteren ook besproken met Herman Veenendaal van de Arnhemse voetbalclub Cervantes i.s.n. Hij was er weer in Wellecom en herkende mij ogenblikkelijk. Ik heb hem van mijn verzoek in kennis gesteld om een kantoor voor onze limited te openen in Althorp House. Voorts heb ik hem in kennis gesteld van de verschillende vorderingen die ik heb uitstaan, maar waarover ik van de betrokken juristen nog geen reactie heb ontvangen. "U hebt ook een vordering op Vitesse" liet hij mij daarop weten. Dat was mij echter niet bekend. Ik heb daar even over nagedacht en hem nadien verteld dat ik veronderstel dat Karel Aalbers gebruik heeft gemaakt van mijn businessplan en de naam Cervantes overal lijkt te hebben vervangen door Vitesse. "Dat kan zich laten vertalen met een claim" heb ik hem daarop geantwoord. Herman is er - naar zijn zeggen - een beetje depressief van geworden. Een bekend verschijnsel." Karel Aalbers is voor gemelde naamswisseling verantwoordelijk uit hetgeen ik uit persberichten heb mogen opmaken. Als ik zo naar mijn beleidsplan kijk wemelt het van de tegengestelde belangen. Het doet mij denken aan de tijd dat ik met Liesbeth in Hoofddorp werkte bij de Baak/Nieuw Elan. Naast onze aan elkaar grenzende werkkamers bevond zich buiten een vijver met goudvissen. Tijdens een middagpauze stond ik met mijn collega-automatiseerder Jeljer Visser naar die vissen te kijken. Ze zwommen allemaal door elkaar totdat er één de leiding nam en de rest er allemaal met de neus in dezelfde richting achter aan. "Kijk Jeljer, die grote vis vooraan dat ben ik". Liesbeth heeft die thematiek op 4 oktober 1990 aardig opgepakt nadat wij ons bedrijf naar de Parallelboulevard in Noordwijk hadden verhuisd tegenover Hotel Oranje. Hij is nu weer actueel in het kader van de opbouw van ons bedrijf. Alle in mijn beleidsplan vermelde organisaties hebben slechts één gezamenlijk belang:

DE NAAM CERVANTES

Zodra Karel Aalbers in "zijn" beleidsplan de naam Vitesse verandert in Cervantes kunnen we op redelijke termijn tot zaken komen en kan hij naar Eerbeek terug. Wellicht kan ik dan terecht in zijn huis in Marbella om CERVANTESONLINE van daaruit te kunnen aansturen. Een tweede gezamenlijk belang betreft mijn vorderingen. De vereniging Instituto Cervantes in Madrid is mij nog een aanzienlijk vermogen verschuldigd voor het gebruik van mijn handelsmerk in de Benelux vanaf 1 april 1997. Zij kunnen het merk ook kopen - in principe - maar ik voel er nog niet zoveel voor om de controle over mijn bedrijf in Spaanse handen te geven in de Benelux. Uiteindelijk heb ik meer vertrouwen in ons Nederlandse management zoals dat thans op de Baak gestalte wordt gegeven onder de noemer Integrity & Compliance. Voorts heb ik vanaf 23 juni 1995 nog een vordering op de Staat der Nederlanden ref. UITSTAANDE VORDERING Dit bedrag is echter niet voor mij persoonlijk. Na aftrek van de door mij gemaakte kosten, zoals verantwoord aan de Nederlandse Ministers Kok, Zalm en Jorritsma dient het resterende bedrag ten goede te komen aan de Stichting Cervantes Benelux teneinde hierin een fonds op te nemen om docenten Spaans in het Nederlandse regulier onderwijs een salaris te kunnen betalen voor het geval het nieuwe CDA-D66-VVD-kabinet Paars III over onvoldoende middelen komt te beschikken om hierin te voorzien. Ik zie hierbij een taak weggelegd voor de Vereniging Docenten Spaans in Nederland, die op dit moment bijna 300 leden kent en waarvan het ledental groeiend is alsmede het marktsegment zoals te lezen in de gids Spaans in Nederland. Deze kan in pdf-formaat worden gedownload. De privacy van docenten Spaans wordt goed beschermd door de secretaris van de VDSN. Hij heeft een database met leden ontwikkeld, dat niet zal worden verstrekt aan derden. Wanneer een derde de leden wil voorzien van informatie, is de secretaris bereid deze zelf door te sturen. Tevens dient de Stichting Cervantes Benelux in samenwerking met het Princess Diana (Memorial) Fund te worden omgezet of uitgebreid tot European Cervantes Foundation om van hieruit humanitaire ontwikkelingsprojecten in Latijns Amerika te kunnen ondersteunen. Een derde gezamenlijk en zakelijk belang betreft mijn vordering op het Management van Harrods in Londen en het Ritz Hotel in Parijs in verband met hun directe verantwoordelijkheid voor de dood van mijn Britse Partner in de Limited Company Instituto Cervantes England and Wales op 31 augustus 1997 in de Franse hoofdstad. Aangezien het fatale ongeval van Diana ertoe heeft geleid dat het door Anthony Julius in december 1996 opgemaakte testament niet tot uitvoering is gebracht houd ik het management van Harrods volledig verantwoordelijk voor het mislopen van Diana's persoonlijke vermogen van Hfl. 130.000.000 zijnde 56.347.795,934 euro. Het management van Harrods is dit bedrag aan onze limited op Cyprus verschuldigd alsmede de wettelijke rente vanaf 31 augustus 1997 tot heden. Ik verzoek je daarom dit bericht aan Karel Aalbers te doen toekomen met kopie aan mijn emailadres in Nederland aangezien mijn mailbox in Spanje vol is. Op 9 juni kom ik weer naar Spanje terug. Vanmiddag ben ik ook nog even naar Utrecht geweest. Postbus leeggehaald en kort gesprek gevoerd met Ir. Hans Mulder van Instituut Blankestijn. Zijn verklaring van 10 februari 1997, die aan de basis staat van mijn definitieve rechten op het handelsmerk en de opbouw van Instituto Cervantes Limited England and Wales tezamen met Prinses Diana, is afgedrukt op pagina 126 van mijn Letters to Diana. Er werd opvallend veel Frans gesproken in het instituut. Examentijd. In de postbus trof ik vooral "bedelbrieven" van liefdadigheidsinstellingen. Hierop kan ik niet reageren voordat het Prinses Diana (Memorial) Fund en de European Cervantes Foundation hun krachten hebben gebundeld, zodat ik de facturen kan doorsturen. Ook Viva España ten behoeve van het Instituto Cervantes Benelux met een leuk artikel over de Lagunas de Ruidera (p. 45).

De tekst is van Celine Thé. Celine heeft ook met Robert Rubinstein samengewerkt van SOURCE. Ze heeft iets over het hoofd gezien. Daartoe citeer ik het reisverslag van de rechtmatig eigenaar van het Instituto Cervantes Benelux in 1992. Zondag 24 mei." Op dit punt is de brief op miraculeuze wijze afgebroken. Wellicht vanwege het feit dat - naar ik nu (20.58) lees - niets uit die uitgave op welke wijze dan ook, mag worden verveelvoudigd zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en andere auteursrechthebbenden. Dat had ik even over het hoofd gezien. Ik verwijs terzake gemakshalve naar mijn Reisverslag Spanje 1992 en de tekst:

"Zondag 24 mei Rustdag. Een heerlijk bed in de 'Fonda Gumersinda'. Het lijkt hier al iets op Andalusië. Wakker gezongen door de pajaritos, zoals in Córdoba in 1971. Het is nu elf uur. De kerkklok slaat 11 slagen. Door de straten klinkt schitterende klassieke muziek. Dezelfde muziek als gisteravond. Het is melancholieke muziek, hemelse muziek. Tijd om in bad te gaan. Ik ga naar beneden en tref de beeldschone Segunda met haar broer Fernando. Segunda doet me denken aan de doncellas de la venta de Puerto Lápice, waarop onze Ridder verliefd werd en die een aantal streken met hem uithaalde op het moment dat hij de wacht "bij het kasteel" hield. Segunda biedt aan dat Fernando mij de meest interessante punten van het gebied rond Ruidera laat zien. Een beter voorstel had ik niet kunnen krijgen. Ook hier zijn er angelitas enviadas del cielo. Fernando nam mij mee naar de cascadas van Ruidera en vertelde hoe dit dorp aan zijn naam kwam. Het dorp is genoemd naar het geluid van deze waterval. El ruido, het geluid, werd geproduceerd door "la ruidera", "datgene dat geluid voortbrengt". Daarna zijn we langs de prachtige lagunas gereden met prachtig kristalhelder water. Hoofdzakelijk blauwe meren. Ook een groen meer. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen in de Cueva de Montesinos. De grot waar don Quijote naar beneden is gegaan en is betoverd door de tovenaar Merlijn. Dit plekje in La Mancha is werkelijk een paradijs. Zoëven heb ik met de Spaanse familie, Gumersinda, van de Fonda meegegeten. Ik ben helemaal in het gezin opgenomen. Segunda is een jaar getrouwd en woont in Madrid. Ze is nu twee weken bij haar ouders op bezoek en zorgt voor het eten. Ik krijg van haar een heerlijke plato "gallado" een typisch manchego gerecht, bestaande uit pasta, verschillende soorten vlees, hazevlees, konijnevlees en champignons. Bij deze maaltijd wordt natuurlijk een lekker glas koele, witte Valdepeñas gedronken.

16.30 uur

Ik zit nu op een eiland, dat via een bruggetje verbonden is met een schiereilandje en de grote weg waar ik de auto heb neergezet. Ik zie een blauwe lucht, helderblauw water en bloemen in alle kleuren. Ik ga nu een hoofdstuk lezen over las Lagunas de la Ruidera uit het boek "La Ruta de Don Quijote" van Azorín. Ik lees hoofdstuk 9 "Camino de Ruidera" en hoofdstuk 10 'La Cueva de Montesinos'.

Ik sluit mijn boek en bestijg mijn Mazda Rocinante. Wederom richting Cueva de Montesinos. Een stuk gereedschap doet dienst om op deze gedenkwaardige 24 mei 1992 het voorbeeld van mijn voorgangers uit de negentiende eeuw te volgen. Ik verdwijn in de grot en teken een hart met daarin een datum: 24-5-'92, daarboven, een tekst: 'D. John', una flecha atravesando el corazón, daaronder 'Dña Elisa', nog een naam en een laatste tekst: "Dulcinea sin par"....... Onze afspraak van 14 april is door bureauredactrice Claire Eversdijk op 19 maart geannuleerd. Nochtans acht ik het van belang dat het blad haar lezerspubliek in kennis stelt van de ontwikkelingen van het Instituto Cervantes Benelux. Wellicht nadat alle contracten zijn opgemaakt en getekend.

13 MEI 2003 OPLOSSING FINANCIEEL DILEMMA