Vrijdag 21 november 2003 Verzonden na twee mislukte pogingen onder het motto Even checken: Date: Fri, 21 Nov 2003 14:10:31 Subject: DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT To: Ruud van Leeuwen CC: Drs E.H. Halbertsma Beste Lee, Bedankt voor de gezellige avond gisteren. Stuart is gisteravond niet verschenen in THE NUMBER ONE om twee boeken op te halen. I.v.m. 'Lee's afscheid had ik mij in mijn 'eerste grijs' gestoken. Rick van La Taberna vroeg mij al direct "John, ga je trouwen?" "Was dat maar waar" liet ik hem daarop weten en ben na de gebruikelijke 'dagschotel' van Conny naar THE NUMBER ONE teruggekeerd. Bijna allemaal bekenden aan de bar. Wil, de ex van Aletta, met een Engelse vriendin. Aletta met haar Engelse vriend Keith uit Bristol. Dawn uit Liverpool en een nieuwe ster aan het firmament. Een grijs heerschap. Voornaam Dean. Geboren in Engeland en getogen in Nederland. Enigszins grof in de mond. Hij gebruikt regelmatig de uitdrukking 'fucking'. Zo ving ik ook op dat hij sprak over "that fucking princess from Kensington". Dat is mij wel in het verkeerde keelgat geschoten en ik heb hem dan ook laten weten dat ik dat niet meer wil horen. Inmiddels had hij ook aan de bel getrokken en daarmee een rondje gegeven aan alle gasten. Dus onsympathiek is de man niet. Nadat Ryan het lied Kedeng... kedeng had laten horen opende Lee de avond met het lied Just help yourself, bekend uit het evaluatieverslag van Liesbeths loopbaanadvies d.d. 17 juli 1996 na de karaokeshow uit het Gat van Palace in Noordwijk.

Zo heb ik nog een boek verkocht aan een Nederlandse jongedame, die na sluitingstijd met Lee 'naar de kelder' is geweest. En natuurlijk mag ik Christian niet vergeten uit Denemarken. Hij werkt bij een groot Scandinavisch scheepvaartbedrijf, bekend uit mijn OVER THE BORDER. Ook een Engelse dame uit South London heb ik mijn kaartje verstrekt en met Gregor morgen om 20.00 uur afgesproken voor het nuttigen van een eend met sinaasappel. Dat is alweer lang geleden sinds mijn eerste bezoek aan Paleis Het Stadhouderlijk Hof in Leeuwarden. Ik heb hem deze week al laten weten dat zijn restaurant mij ooit is aanbevolen door de buurvrouw van Prinses Sophie Wessex en Prins Edward. T.w. Hazel Wilkinson, echtgenote van Collin Call van het Engelse Hooggerechtshof ("I am a Royal. So I don't carry any money") die ik mijn vingerafdrukken heb verstrekt inzake de problematiek rond het warenhuis Harrods in Knightsbridge. Een Amerikaan uit Kentucky met een lange paardenstaart liet mij weten dat hij had vernomen dat ik werkte voor de CIA. Dat wist ikzelf niet. Van de voormalige KGB heb ik wel plezier gehad in Moskou. Dat wel. Dat heb ik woensdag nog besproken met Joeri uit de Russische hoofdstad en Alexander uit Archangelsk. Ik heb hen nog laten weten dat medewerkers van de MGIMO Universiteit mijn boek in het Russisch vertalen voor het Kremlin. Als dat klaar is kan dat Staatsbezoek aan 's-Gravenhage opnieuw in de agenda. Er zat ook een op 'Dappere Dodo' gelijkend heerschap aan de bar. Hij kwam uit Argentinië. Ook rechter Baltasar Garzón is nog ter sprake gekomen. Die heb ik ook leren kennen via Readers Digest. Het telefoonnummer van Lee is ******. Zijn emailadres ********. Dit even ter kennisname. Je bent nu in ieder geval op de hoogte. Vandaag loop ik al mijn brieven van januari en februari 2000 nog even door. Dan lijkt mij de klus hier wel geklaard en kunnen we verder werken aan de opbouw van ons bedrijf. HARTELIJKE GROET, JOHN L. VAN DER HEYDEN TORRREMOLINOS.

22 NOVEMBER 2003 THE YOUNG STUART