Datum: 4 september 2002 Betreft: BACK IN THE NETHERLANDS Kenmerk: JH/TBG20020904 Nijmegen, woensdag 4 september 2002 Beste Tjitse, Ik heb jouw brief van 27 augustus in goede orde ontvangen. Ik stel het zeer op prijs dat je de moeite hebt genomen in het ziekenhuis een krabbeltje op papier te zetten. Voor mijn eigen leesbaarheid heb ik de brief in zijn geheel overgetypt. Ik geef je op de gebruikelijke wijze mijn directe feedback.
T. Breuker Martini-Ziekenhuis Van Swietenlaan Groningen 27-8-2002 Beste John, Waarschijnlijk word ik vandaag binnen 11 dagen voor de tweede maal uit het ziekenhuis ontslagen. Ben hier geweest van 13-16 aug., vanwege een wondinfectie, opgedaan in het ziekenhuis. Ik schrijf je deze brief vanuit een ongemakkelijke lichaamshouding. Na het grondig lezen en verwerken van de - voor mij - belangrijkste punten die je mij de afgelopen weken vanuit Spanje hebt toegestuurd (waarvoor grote dank) deel ik jou het volgende mee:
En dan nu mijn reacties:
1. Ik verzoek je zeer dringend alle passages in stukken waarin je de naam Breuker presenteert te verwijderen voor de Nederlandse vertaling en verschijning van "Letters to Diana" bestaat daartoe nog ruimschoots de gelegenheid. Zonodig zal ik beslissers (waaronder uitgevers) benaderen met mijn eis. Ik vind het schaamteloos en van wansmaak getuigen als je onder meer op deze wijze sier probeert te maken met mijn broer Ph.H. Breuker. Hij zou nooit toestemming hebben verleend goedkope aandacht te krijgen in een boek waarvan de basis gevormd wordt door overwegingen van sensatie, respectloosheid, onzuivere egocentristische dingen en dwingelandij. Met dwingelandij bedoel ik mensen exhibitioneren zonder hun wil en kennis; het is een vorm van manipulatie, macht toeëigenen, hetgeen bij intelligente, zelfstandige mensen van hogere rangorde vaak niet lukt.
Ik merk hierbij op dat ik van jou een primaire reactie constateer. Je hebt mijn boek natuurlijk nog niet gelezen. Op de eerste primaire reacties die ik tot nu toe heb ontvangen heb ik geadviseerd om eerst mijn boek tot in detail te bestuderen alvorens een waardeoordeel af te geven. Deze formulering van jouw zijde staat mij dan ook beslist niet aan. Ik citeer de betreffende passages waarin de naam Breuker is vermeld:
"Vanmorgen werd ik gebeld door de heer Breuker uit Groningen. Hij is zojuist teruggekeerd van een reis naar Canada en liet mij weten dat hij het gerechtshof heeft bevolen Liesbeth Halbertsma uit te nodigen voor het Hof te verschijnen. Liesbeth heeft niets te vrezen omdat ik haar heb verdedigd tegen zijn beschuldigingen in een drie jaar durende correspondentie die voor de rechter beschikbaar is. De heer Breuker is een broer van Professor Breuker, hoogleraar in de Friese taal op de universiteiten van Leiden en Amsterdam. Vorig jaar heb ik Professor Breukers inaugurale toespraak bijgewoond - dat over een lid van de familie Halbertsma zou gaan - in de aula van de Universiteit van Amsterdam waar Hillary Clinton vandaag haar toespraak heeft gehouden in aanwezigheid van prinses Margriet over het voorbeeld dat Nederlandse hulp gedurende de eeuwen in de Europese geschiedenis is geweest."
Het is beschreven in mijn dagboek van 27 mei 1997 als een spontane reactie op het bezoek van Hillary Clinton aan dezelfde aula. Meer passages met de naam Breuker komen in het boek niet voor. Ik zou niet weten hoe ik dit tekstfragment zou moeten verwijderen. Het is een fragment uit mijn dagboek en gericht aan The Late Princess of Wales. Ik vind dat je moeilijk van mij kunt verwachten dat ik aan geschiedvervalsing doe. Het is uitsluitend een beschrijving van feiten, zoals ik mijn waarnemingen elke week aan Diana deed toekomen nadat ik haar een aanzoek had gedaan. Jij hecht aan waarheidsvinding. Dit ís de waarheid. Zoals ík hem heb beleefd. Als ik deze passage zou verwijderen zouden er automatisch kritische vragen kunnen worden gesteld door degenen die de Engelse versie hebben gelezen. Die mensen zou ik dan naar jou moeten doorverwijzen. Dan wordt het wel gecompliceerd. Ik voel daar echter weinig voor. We leven in een land van vrije meningsuiting en mijn boek vertelt wat ik tussen 1 augustus 1996 en 31 augustus 1997 van dag tot dag en van moment tot moment heb beleefd en meegemaakt. Daaraan kan ik onmogelijk concessies doen. Interpretaties van derden gaan mij beslist niet aan. Het is jouw eigen keus om er zo over te denken als je hebt beschreven. Ik ga daar echter niet in mee. Mocht jij eraan hechten dienaangaande een persoonlijk commentaar in mijn boek op te laten nemen, dan heb ik daar in principe geen bezwaar tegen. Oók jij hebt recht op vrijheid van meningsuiting. Maar ook jij bent verantwoordelijk voor jouw eigen woorden.
2. Je kunt lezers/toehoorders in belangrijke mate van je 'cause' overtuigen door de uitslag van een forensisch onderzoek naar de herkomst en het bestaan van Diana's cadeautjes openlijk te publiceren. Mensen zijn onzekere, angstige wezens en zoeken, ook onbewust, voortdurend naar steun, bevestiging en zekerheid. Het huidige Nederland is zeer verwarrend, chaotisch en onzeker. Er zijn niet veel Nederlanders meer die landgenoten echt vertrouwen. De vele sjoemelaars geven als motivering voor hun daden dat anderen de kluit belazeren.
Dat is een goed advies. Maar ik denk niet dat dat nodig is. Al mijn collega's van De Baak zullen dat zó wel kunnen vertellen. Bovenstaande foto is daar kort na haar overlijden nog gemaakt (10 oktober 1997). Na een bijeenkomst van de cursus Corporate Governance onder leiding van mijn collega Ruud van der Zalm (Ik heb hem ooit eens ingewerkt). Die cursus heb ik uit mijn eigen portemonnee betaald in de overtuiging dat het familiebedrijf Van der Heyden/Spencer op 1 juli 1998 operationeel zou zijn. Maar als jij zo'n forensisch onderzoek wilt uitvoeren vind ik dat prima. Wat is dat overigens, forensisch? Ik ben het in de psychiatrie tegengekomen en heb Van Dale erop nageslagen: (jur.) gerechtelijk: forensische geneeskunde, die zich bezighoudt met strafrechtelijke expertises (betreffende verwondingen, toerekeningsvatbaarheid e.d.). Daarmee zie ik geen verband. Diana heeft hiermee gewoon willen aanduiden wat ze met mij wilde.
3. Ik vermoed dat jij en Liesbeth Halbertsma elkaar óók in het kwade hebben ontmoet, verkend en de maat genomen. Dat besef was één van de redenen waarom L. een absoluut einde maakte aan een kennelijk in het begin bloeiende relatie. Naarmate de tijd vorderde drong het tot haar door dat zij op het terrein van het kwade niet opgewassen was tegen jouw uithoudingsvermogen en gedecideerdheid. Ook ik beschik over die eigenschappen, maar dan wel zuivere gronden als uitgangspunt.
"Het kwade" zit tussen jouw oren. Net als bij de illegale President van Amerika. Dat blijkt al uit de woorden "ik vermoed". Dat zijn projecties van jouw geest. Liesbeth en ik zaten vanaf het begin op dezelfde golflengte omdat ik haar bedrijfsprobleem begreep. Dat was ongeveer hetzelfde probleem als bij mijn taleninstituut. Zij bood mij de gelegenheid dat probleem mee op te lossen. Een mogelijkheid die mijn voormalige partners mij hadden onthouden. In de persoonlijke contacten heeft Liesbeth zich praktisch altijd correct in mijn richting opgesteld. Ook ná mijn vertrek bij De Baak. Er stond zelfs nog een bos rozen op mijn bureau toen ik in oktober 1991 op bezoek ging op de Parallelboulevard: rode en roze rozen. Even roze als die kleedjes! Ik had haar overigens op 5 januari 1991 al laten weten dat ik een instituut in Spanje wilde oprichten. Zij heeft nadien voortreffelijk en constructief met mij meegedacht. Ik heb haar toen wel laten zitten met het 'zinkende schip' en ben blij voor haar dat zij van dat probleem een kans heeft gemaakt. Dat is een les geweest die wij ons allemaal kunnen aantrekken: maak een kans van je probleem. Op een positieve wijze.
4. Er is geen sprake van een "familievete", koppigheid of 100 andere onjuistheden en beperkte visie met schadelijke kanten. Je zit er vaak naast John, mede omdat je geen nuttige en betrouwbare feedback van anderen ontvangt. Je doolt te veel rond in een zelf geschapen wereld.
O.K. Dat neem ik terug. Dat beeld was gewoon bij mij opgekomen naar aanleiding van de horoscoop. Op dit punt ben ik het met jou eens. Dat is een fase in mijn ontwikkelingsproces geweest zoals ik mij datzelf voor ogen heb gehouden. Tot op heden heb ik inderdaad in de door mij geschapen wereld geleefd en bevind mij thans in de fase waarin de verbindingen worden gelegd confrom Liesbeths advies: eerst het produkt helder. Dat is mijn bedrijfsplan. Het komt nu op de uitvoering aan. Met de medewerking van alle direct betrokkenen heb ik goede hoop dat dat nu moet lukken. In Spanje heb ik de afgelopen maanden tal van uitermate belangrijke contacten gelegd met mensen waarmee ik op één lijn zit. Verspreid over de hele wereld. Vooral inzake het "Instituto Cervantes", dat nog steeds mijn juridisch eigendom is in de Benelux. Ook mijn limited in Engeland en Wales.
5. Hoewel manipulatief + geraffineerd, José Ravenstein en L. Halbertsma waren niet slim genoeg te beseffen dat ik de waarheid zou achterhalen, óók de kennis van hoe ze meermalen een naïeve, jonge ambtenares van Sozawe hebben bewerkt achter de schermen. Door en door gemeen, amateuristisch en schadelijk voor alle partijen. Wat je (?) wel niet allemaal over hen en anderen hebt verteld, incluis P. Snel.
Dateert dit verhaal niet uit de Middeleeuwen? P. Snel heb ik in de tijd dat ik in Utrecht woonde een paar keer getroffen tijdens en na de kerkdienst in de Domkerk. Ook heb ik hem in die tijd op het Arbeidsbureau nog eens mijn toenmalige businessplan verstrekt om te kijken of we niet een paar werkzoekende hispanisten een soort uitzendbureau konden laten opzetten. Dat is niet doorgegaan omdat de meeste hispanisten inmiddels niet meer in de kaartenbakken zaten. De term "Snel" is op 1 augustus 1996 ook nog gebruikt in verband met een brochure met de titel "En nu Snelweg naar Engeland". Mijn reactie hierop vind je ook terug in mijn boek i.v.m. de "Candle in the Wind" waarover ik in principe nog royalties tegoed heb van ELTON JOHN. Die zijn al naar het door mij geïnitieerde Prinses Diana Fonds gegaan. Men heeft er later "memorial" van gemaakt.
6. Liesbeth zal je niet (meer) helpen. Dat hoop jij vanwege zakelijke overwegingen, waardoor een bijna algehele goddelijke verering en verdediging. Je hebt haar nodig in jouw beleving. Ze zal je alleen helpen als je met betrouwbare onthullingen komt waarvan zij niet wil dat die onthuld worden. Dat weet ook G. van Amstel.
Ik laat Liesbeth volledig vrij om ons bedrijf op een zo verantwoord mogelijke wijze van de grond te krijgen. Zij heeft daartoe een volmacht en mijn bedrijfsplan van mij ontvangen. Vanaf mijn ontslag in 1991 ben ik haar altijd trouw en loyaal gebleven. Ik laat het graag aan haar zelf over om daar op de door haar gewenste wijze mee om te gaan. Dat is haar eigen keus. Ik weet niet wat je bedoelt met die ¨"betrouwbare onthullingen". De term "goddelijke verering" is wel een beetje ver gezocht. Ze is gewoon mijn beste collega! Met het feit dat G. van Amstel haar af en toe in bescherming neemt heb ik geen probleem. Daar is hij ook voor aangenomen. Neem ik aan. Ik verwacht immers ook dat hij míjn belangen dient. Onze wederzijdse en gezamenlijke belangen dus.
7. Diana is al een grotendeels vergeten persoon. Ze kampte reeds lang voor haar dood met ernstige ontwrichtende persoonlijkheidsstoornissen. Zij miste de intelligentie en stabiliteit om zich onder meer niet als een koninklijke hoer te gedragen en deel te nemen aan seks georiënteerde schranspartijen. Zij verwondde zichzelf, haar kinderen, het koningshuis en miljoenen mensen in tal van landen. Géén waardige vrouw, niet chique. Ze bewandelde een zeer giftige weg met Dodi, Mohamed Al Fayeds zoon en liet zich op die gifweg langgerekt neervleien. Ze moet zich tot in het bot gekwetst en gekweld gevoeld hebben waardoor ze in een stuk venijn van jewelste veranderde. Haar korte band met de onderkant van de samenleving was zeker in de laatste plaats show, franje, sympathie opwekken van de have nots. De discrepantie tussen de platvloerse, rijke Dodi en de uitzichtloze situatie van arme, zieke mensen is veel te groot. Kennelijk kon ze niet een persoon met goede opleiding en innerlijke beschaving aan de haak slaan.
Ik teken ernstige bezwaren aan tegen deze beschrijving. Op 18 augustus 1997 werd ik rondgeleid door de vertrekken van KENSINGTON PALACE en heb daar mijn 'Certificate of Incorporation' verstrekt van onze limited company. De Lady die ons daar rondleidde, liet mij weten dat het de taak van de gemalin van de kroonprins was "to produce heirs to the throne". Welnu in die traditie is zij opgevoed. De beleving van haar sexualiteit kunnen wij als mannen dus heel moeilijk beoordelen. Ik hecht overigens weinig waarde aan alle waardeoordelen die dienaangaande door roddeljournalisten in de tabloids zijn geplaatst. Zo heb ik ook het boek "Princess in Love" gelezen van Anna Pasternak. Het is een fantasieverhaal over haar toenmalige relatie met Majoor James Hewitt uit Devonshire. James Hewitt had dezelfde initialen als John van der Heyden. Ik wist niet wat ik las. Mevrouw Pasternak schetste hierin een beeld waarin zij elke avond bij de heer Hewitt de koffer indook. James Hewitt heeft deze "accusations" volledig van de hand gewezen. Diana had zijn hulp nodig om uit haar "golden cage" te worden verlost. Daarvoor gebruikte zij mensen. Vanaf het moment dat ik op 1 augustus 1996 naar Engeland ben gegaan heeft zij ogenblikkelijk het contact met de heer Hewitt verbroken. Diana had een plan. Al vanaf 1988. Het jaar waarin jij en ik bij Nieuw Elan terecht zijn gekomen. Haar huwelijksproblemen kwamen voor het eerst aan het daglicht tijdens een cruise over de Middellandse Zee in augustus 1992, kort na mijn tocht door Spanje en het depot van mijn handelsmerk. Ik heb Liesbeth in die tijd volledig van die reis verslag gedaan en haar mijn reisverslag doen toekomen. Tot in het kleinste detail. Diana maakte gebruik van codes die ik begreep, van "hidden messages" en verborgen agenda's. Het doel heb ik later voor haar vastgesteld: Het nieuwe Nederlands-Britse familiebedrijf Van der Heyden/Spencer ofwel Instituto Cervantes NBLEW (Nederland, België, Luxemburg, Engeland en Wales). Er is nooit aangetoond dat zij seks heeft gehad met een andere man dan haar eigen echtgenoot. Zij heeft nooit toegegeven dat zij overspel zou hebben gepleegd. In mijn visie beschikte zij juist wel over de nodige intelligentie om die fout niet te begaan. Het zou de afhandeling van haar echtscheidingsprocedure immers ernstig hebben geschaad. Uiteindelijk heeft zij er 18,9 miljoen pond aan overgehouden, die uiteindelijk nog in onze limited company terecht moet komen. Ingeval zij "sexual intercourse" heeft gehad met Dodi Fayed geloof ik niet dat dat uit eigen vrije wil is gebeurd. Zes weken zwanger terugrekenend vanaf 31 augustus kom ik uit bij 14 juli. Op die dag zat zij bij Mohamed Al Fayed op het dak van zijn huis in St. Tropez. Op de foto afgaande had ik niet de indruk dat zij daar voor haar plezier zat. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de dader toen al misbruik van haar heeft gemaakt, waardoor zij verder geen kant meer op kon. "De dader" ligt overigens ook op het kerkhof. Als je mijn brief aan Koningin Elizabeth leest van 27 augustus 1997 kun je zien dat zij in mijn visie heeft moeten vluchten naar een pand in Park Lane. Het bolwerk van de Al Fayeds. Vermoedelijk omdat zij geen vertrouwen meer had in de Britse veiligheidsdiensten nadat de moordenaar van Gianni Versace, Andrew Cunanan, achter ons aanzat en zich van het leven heeft beroofd nadat ik zijn aanwezigheid in Utrecht in een faxbericht had gemeld aan onze toenmalige Minister van Justitie. Je ziet dus dat ook hier weer mensen - en jij ook - uitgaan van de signalen die via de verschillende perskanalen zijn gecommuniceerd. Ik heb jou al eerder geschreven "Je kunt aan de gevel niet zien wat zich in het huis afspeelt". Dat gold eveneens "Behind the Palace Walls". Een persoon met goede opleiding en innerlijke beschaving had zij overigens al aan de haak geslagen: de schrijver van deze brief. Tegen een leuke vakantie in de Middellandse Zee met een potentiële investeerder in ons bedrijf had ik echter geen bezwaar. Als het maar zakelijk bleef. Dat wist Mohamed Al Fayed eveneens getuige zijn brief van 13 augustus 1997 (pagina 403).
Die tochten naar verre stranden had zij nodig om gesprekken te kunnen voeren zonder te worden afgeluisterd. Dát was haar dilemma.
8. Ik geloof niet in een complottheorie, zoals bijv. ontvoering. Tenzij bewezen kan worden dat Diana, Henri Paul, de bodyguard en anderen onbewust gedrogeerd waren en de witte Uno er ook op tijd en plaats was van een onvermijdelijke fatale rampplek. Ik wil desnoods de desastreuse route nog wel eens met jou in mijn auto (of lopend) verkennen als ik beter ben.
Ik geloof wel in die complottheorie. Hij zat al bij Al Fayed in het hoofd. Hij heeft de strategie van de omkering van de bewijslast gebruikt. Ik heb voldoende psychologie gestudeerd om te weten dat mensen hun eigen wezen 'projecteren' op een ander. Al Fayed heeft persoonlijk verklaard dat zijn zoon van plan was Diana op 31 augustus 1997 naar zijn appartement mee te nemen. Naar mijn stellige overtuiging wilde zij terug naar haar kinderen in Londen. In dit verband heb ik afgelopen vrijdagavond met veel belangstelling gekeken naar de reportage op SBS6 waarin bodyguard Trevor Rees-Jones voor het eerst na zijn vijfjarige 'recovery' persoonlijk verslag heeft gedaan van de gebeurtenissen. Zijn verklaringen waren doorslaggevend voor het bewijzen van mijn visie. De Al Fayeds lieten geen lijfwachten toe in die bewuste fatale nacht. Al Fayed had verschillende adviezen van beide lijfwachten in de wind geslagen. Een van beide lijfwachten mocht uiteindelijk mee in de auto. Die 'eer' viel Trevor Rees Jones te beurt. Ik heb de afgelopen vijf jaar bijna alle publikaties rond dit "ongeval" diepgaand en gedetailleerd bestudeerd. Maar kom steeds opnieuw tot dezelfde conclusie: Dodi Al Fayed heeft Diana willen ontvoeren naar zijn appartement. Hiermee heeft hij - in mijn visie - een huwelijk of verloving tussen mij en Diana - waarvoor ik op 28 september daaropvolgend Paleis Het Loo in Apeldoorn had besproken - trachten te voorkomen. Al Fayed senior heeft de wereld wijs gemaakt dat zij met zijn zoon wilde trouwen. Alle informatie die ik dienaangaande heb gelezen en de vertrouwelijke mededelingen die ik dienaangaande heb ontvangen wijzen op het tegendeel. Deze derde ontmoeting was bedoeld om de relatie - conform het advies van mij en haar astroloog - met de Egyptenaar te verbreken. Diana had met haar kinderen afgesproken dat zij eerst met hen zou overleggen alvorens zij een nieuwe verbintenis zou aangaan. Dienaangaande heb ik op 23 april 1997 een duidelijke afspraak gemaakt met hun bodyguard Sergeant David Sharp op ETON COLLEGE. De heer Sharp heeft mij in die tijd geadviseerd "to stay away from the royal palaces for the time being" en "to continue writing". Hij beschikte over kopieën van alle brieven die ik op het briefpapier van het Instituto Cervantes Benelux aan Diana had geschreven en met paarse inkt ondertekend. Tot slot liet hij weten: "You may expect an official letter from KENSINGTON PALACE as from the first of September". Er is voor mij dus geen enkele twijfel mogelijk. Diana is ontvoerd voor het oog van de wereld op het moment dat Dodi Fayed zich moet hebben gerealiseerd dat zijn spel was uitgespeeld. Een dronken chauffeur in dienst van de Ritz en 125 km per uur bij een maximaal toegestane snelheid van 50 km. Ik houd Mohammed Al Fayed dus volledig aansprakelijk voor de hieruit voortgekomen schade. Het is dus zeer begrijpelijk dat Diana "een grotendeels vergeten persoon" is. Zij is echter niet vergeten door degenen die haar dierbaar waren. Dat heb ik vorige week nog aan de 'Editor of the Daily Telegraph' gemeld. De zaak is vermoedelijk onder de rechter. En in dat soort situaties worden er - zoals je weet - geen mededelingen naar buiten gedaan. Dat de transfer van Vitessevoetballer Sikora naar Fulham (eigendom Al Fayed) niet is doorgegaan is daarvan een voorteken. Hij voetbalt nu bij Ajax. Vermoedelijk wacht men nog even met een monument voor haar teneinde te voorkomen dat Al Fayed opnieuw de eer voor zich gaat opeisen en opnieuw Diana's ontvoerder op een voetstuk gaat zetten. Aan de Koninklijke Familie zal het niet liggen, noch aan Diana's broer. Maar ze worstelen uiteraard wel met het hierboven beschreven dilemma. Het was overigens vermoedelijk geen Fiat Uno die door Henri Paul is aangereden maar een witte Citroën AX met kenteken MA 9850 AZ. Te vertalen met "Málaga tweede helft van 1998 (1 juli, Diana's 37ste verjaardag): in Alkmaar begint de Victorie". Daar was immers in April 1993 mijn naamgenoot Jaap van der Heijden geliquideerd.
Vandaar dat ik achterin het boek ook nog de koninklijke auto met kenteken AA 93 heb opgenomen met daarin het Spaanse Koninklijk paar en onze Koningin na hun bezoek aan mijn bedrijf in Utrecht in oktober vorig jaar.
Het ligt voor de hand dat de chauffeur van die witte Citroën de ontvoerder nog aan dit commitment heeft willen herinneren.
9. Het lijkt aannemelijk dat Liesbeth H. alleen maar dunne boekjes in haar naam vol kan schrijven door anderen te laten zweten. Ook zij is enorm publiciteitsgeil. Ze speelt het spel subtiel, maar niet subtiel genoeg voor insiders en kenners.
Ook hier weer een vooroordeel Tjitse en een taalgebruik dat ik niet zal overnemen. Liesbeth heeft de afgelopen tijd blijkbaar goed over de hierboven beschreven problematiek nagedacht en dat op haar eigen manier verwerkt door een boekje te wijden aan het onderwerp 'dilemma's'. Hoe los je die op. Ik ken haar goed genoeg om te weten dat zij - wanneer zij daar de tijd en ruimte voor krijgt - diepgaand over menselijke problemen na wil denken. Zij heeft niet voor niets ontslag genomen als directeur van De Baak nadat zij daar het bedrijf opnieuw tot volle wasdom heeft gebracht. Ik heb daarover overigens nog maar weinig publikaties gezien. Van haar presentatievaardigheid ben ik inderdaad onder de indruk geraakt. Twaalf jaar geleden. Ik heb haar toen voor het eerst achter de tafel voor het grote publiek meegemaakt toen wij in het Aristo Zalencentrum in Utrecht de op mijn advies in het leven geroepen commerciële AtM-opleiding op de markt hadden gebracht. Zij heeft mijn adviezen toen in de puntjes opgevolgd en had veel oor voor de vragen en problemen uit het publiek. Van mij mag zij de kar dus weer gaan trekken, als zij dat wil. Zoniet, dan moet ik het alleen van de verkoopcijfers hebben van mijn boek. Maar ook die katalysatorfunctie leidt tot het gewenste doel.
10. Toegevoegde medische verklaringen van Martini Ziekenhuis/dr.Neutman hebben als doel waarheid te presenteren, zodat je ook nu niet hoeft te twijfelen aan mijn respect voor processen van waarheidsvinding. Was het niet L.H. die jou voorhield: "Je kunt niemand vertrouwen" (zij zichzelf wel?)
Bij deze dus. L.H. heeft mij niet gezegd - ik herhaal - "Je kunt niemand vertrouwen", maar "bouw uitsluitend op jezelf en op niemand anders". Dat is een wezenlijk verschil. Zeker onder mijn omstandigheden waarin de Troon van Engeland op het spel stond. Hartelijke groet,
P.S. Vanaf vandaag
behoud ik mij weer het recht voor om Liesbeth te berichten wat ik jou heb geschreven.
Zij is uiteindelijk mijn
beoogde directeur.
Dank voor het artikel over 'no
cure no pay'.
29
OKTOBER 2002 PAKKET JH/TBG20020808