Nijmegen, 1 juli 1994 Beste Tjitse, Ik ontving je boodschap op mijn telefoonbeantwoorder. Ik had me op het weekend met jou verheugd en mij er goed op voorbereid er iets goeds van te maken en in eerste instantie met jou van gedachten te wisselen over het thema vriendschap. Ik realiseer me dat ik je met een probleem heb laten zitten, maar dat probleem zat er natuurlijk aan te komen, gezien de condities waaronder ik jou mijn ondersteuning heb toegezegd. Ik vind het onheus dat je mij nu laat weten dat het misschien beter was geweest als ik jou niet van de leugen van José in de PLV in kennis had gesteld. Je hebt mij voortdurend geschreven dat je niet begreep dat ik niet van jouw cursusverwijdering op de hoogte was. Ten gevolge van jouw voortdurend doorvragen ben ik de notulen gaan bestuderen en jij hebt vervolgens de conclusie getrokken dat jij de persoon moest zijn die verzocht zou worden zich uit de opleiding terug te trekken. Ik had en heb daarmee een probleem, waarvan ik je deelgenoot heb gemaakt. Ik vertrouw erop dat je dit probleem zorgvuldig oplost. Ik respecteer jouw beslissing om elkaar een tijdje los te laten. Het is ook goed voor mijn eigen rust, maar ik hecht wel grote waarde aan het zover mogelijk op elkaar afstemmen van elkaars behoeftes. Mij is door mijn omgeving thans te verstaan gegeven dat ik 'low profile' dien te blijven. Nederland is niet gebaat bij een explosieve situatie en ik natuurlijk ook niet. Ik vertrouw erop dat je in de geest van onze samenwerking blijft opereren, eerst het probleem met de Sociale Dienst en de gemeente Groningen oplost en we nadien onze gezamenlijke lijn weer kunnen oppakken. Mocht je alsnog behoefte hebben dat ik naar Groningen kom in dit weekend, dan laat het maar weten. Ik hecht aan het maken van tweezijdige afspraken. Dit geldt ook t.a.v. jouw scenarioplanning. Hartelijke groet.

9 JULI 1994 MERKWAARDIGE GEBEURTENISSEN DIE MIJ TEN DEEL ZIJN GEVALLEN