Vrijdag 12 maart 2004

LANDGENOTEN,

Vandaag valt de nadruk op opvoeding. Normen en waarden. Education and Training is een belangrijk onderdeel van mijn beleidsplan. Mijn uitnodiging aan Sylvia Tóth om hierin deel te nemen blijft onverkort gehandhaafd. Ik vestig hierbij de aandacht op de Spaanse school 'Cervantes' met het oog op de statuten van de Stichting Cervantes Benelux. In februari 1995 heb ik voor het laatst deelgenomen aan de nascholingscursus voor docenten Spaans in Han-sûr-Lesse in België. Het was in de tijd van groot overstromingsgevaar in het Land van Maas en Waal, waarin voormalig burgemeester Ed d'Hondt als uitermate deskundig dirigent de evacuatie organiseerde van de bedreigde gezinnen. Ik heb daar kennis gemaakt met geschiedenishoogleraar Professor Hugo de Schepper, die ik in een later stadium heb verzocht als mijn promotor op te treden. Dankzij deze ontmoeting is mijn historisch besef sterk gegroeid. Met name nadat ik had vernomen dat Karel V enkele buitenechtelijke kinderen in de wereld had geholpen, zoals Don Juan van Oostenrijk, een halfbroer dus van Koning Filips II van Spanje. Uit die tijd dateert ook deze Spencer.

Ook mijn eerste brieven aan SRM Koning Juan Carlos en HKH Koningin Beatrix ter gelegenheid van de vijftigste bevrijdingsdag op 5 mei 1995. Twee dagen later was ik mijn auto kwijt en was nadien weer aangewezen op het openbaar vervoer. Tijdens haar historische bevrijdingstoespraak heeft Onze Koningin gewaarschuwd voor 'het kwade denken' en 'misdadige ideologieën'. Dat is gisteren in Madrid opnieuw een keiharde realiteit gebleken. Europa is getroffen in het 'hart van de kruistochten'. De daders van de aanslagen van Atocha, El Pozo en Santa Eugenia hebben duidelijk gemaakt waarvan Diana het slachtoffer is geworden in de laatste week van augustus 1997. Ridders uit de Lage Landen kwamen de Spanjaarden te hulp tijdens de 'Reconquista' in hun strijd om de vrijheid. De handhaving van het eigendomsrecht van het Instituto Cervantes Benelux is niet bedoeld om onze Spaanse vrienden te frustreren, maar om de regie in handen te kunnen blijven houden in de Benelux en het Verenigd Koninkrijk. Ik hoop dan ook dat mijn collega's in Houten en de bezitters van mijn volmacht in die geest hebben gehandeld of zullen handelen en wij 'fier' kunnen blijven op de beschaving die wij al sinds de middeleeuwen in het Verenigd Koninkrijk en het vasteland van West-Europa hebben opgebouwd. Vanzelfsprekend kunnen onze Spaanse vrienden op onze sympathie en medeleven blijven rekenen zolang Cervantes' gedachtengoed ook ons gedachtengoed zal blijven. Ik schrijf dit vooral als een soort afsluiting van de vijf jaar dat ik hier aan de Europese zuidkust gastvrijheid heb genoten en in alle rust heb mogen terugblikken op 13 maanden 'Diana and John'.

Morgen is het weer de dertiende. Moeten we die dag maar overslaan? Ik weet het niet. Het wordt wel een dag om na te denken. Wellicht moet ik weer terug naar Granny's Place.

Het is gebruikelijk om daarvoor een uitnodiging af te wachten. Nog een dikke week en dan ga ik terug naar Nederland. Ik ben benieuwd wat men in Brummen voor ons in petto heeft. Dat is immers onze thuisbasis en dat zal het altijd blijven. Ook Harry Starren is daar welkom volgens afspraak. Bij 'Gele Peter' zet ik nog een vraagteken. Zodra hij heeft zorg gedragen voor de 'Poppetjes'. Wellicht kan er in de toekomst ook weer eens Frans worden gesproken op de Engelenburg. De ideeën van Dominique de Villepin zijn immers zo gek nog niet. Het is alleen jammer dat hij een republiek vertegenwoordigt. De 'vijfde' inmiddels. Dat lijkt mij nu wel genoeg. Wellicht kan de heer Kok thans ook zijn opwachting maken op ons bordes voor het geval hij actie heeft genomen op mijn brief van 17 oktober 2001 en het faxbericht van 6 mei 2002. Op 28 september 2000 heeft hij in ieder geval goed werk verricht in het Witte Huis. En mensen van de bank. De Spaanse Minister-President heeft het op dit moment nog veel te druk, maar zondagavond weten we wie zijn taken gaat overnemen in Madrid. De heer Rajoy of Zapatero. De Partido Popular is overigens geen 'conservatieve' partij, zoals in Nederland gisteren ten onrechte is gesuggereerd. Het beleid van José María Aznar is een afspiegeling van 'Paars' in de afgelopen acht jaar sinds ik Salamanca voor het laatst bezocht.

In de Top 100 van 270 verwijzende pagina's is weer een nieuwe brief binnengekomen op 57. Het betreft mijn eventuele exclusieve rechten op het gebruik van de naam en beeltenis van Prinses Diana en de exploitatie van het Diana Museum. Ik heb mij hiertoe in 1998 gewend tot de heer Henk Koning, voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Leden der Nederlandse Ridderorden. Hun boek Moed en Deugd heb ik tot op heden nog niet ontvangen. Mijn Candle in the Wind staat thans op 66. Building the Holding X op 67. In dit verband is mijn Herbevestiging IV van groot belang op 68. Partners dienen immers te weten dat afspraken worden nagekomen. Op 70 zie ik nog een oud voorstel voor een huwelijksreis. Wellicht is de tijd daarvoor nu rijp. Ik sluit niet uit dat die opnieuw naar de Engelse Royal Gardens and Palaces gaat. Of naar het aanstaande huwelijk van Kroonprins Felipe van Spanje en Letizia Ortiz. Er zullen nog wel mooie trouwjurken worden verkocht bij Harrods. Zodra de onderhandelingen met Anthony Julius zijn afgerond is ons probleem ook opgelost. Het Geheim van Utrecht is gisteren ook nog ter sprake gekomen in dat verband. Op plaats 84 zijn mijn twee eerdere prinsessen in beeld gebracht. Al vanaf 1979 blijft organisatie-ontwikkeling mijn favoriete bezigheid. De honorering laat ik graag aan een ander over. Ik vind dat het nu HOOGTIJD wordt na twaalf en een half jaar investeren. Gisteravond heb ik Koning Juan Carlos gezien op CNN. Hij bracht op indrukwekkende wijze zijn medegevoel tot uitdrukking met de slachtoffers in Madrid. Mijn land is dit weekend in diepe rouw gedompeld. Als men mij vandaag zou vragen: '¿Cómo se siente Usted Señor Van der Heyden?'. Dan heb ik maar één antwoord.

ME SIENTO COMO EL REY DE ESPAÑA

14 MAART 2004 ¿ADÓNDE VAMOS?