Maandag 22 december 2003 Met de trein van 12.11 ben ik gisteren naar Ellecom vertrokken. Kort voor aankomst in Dieren om 12.53 sprak de dame naast mij plotseling over Cervantes. Ik had nog niets van hun gesprek beluisterd, maar daarop vertelde zij haar overbuurvrouw "Dat is de schrijver van de Don Quichot". "Ik ben de eigenaar van dat instituut" liet ik haar daarop weten. Verder geen reactie. Het was kort voort het station Dieren. Vandaaruit gewandeld naar Ellecom. Halverwege werd ik door Sjaak van Gemerden gebeld. Hij heeft de foto's gevonden en laat ze afdrukken door het Kruidvat in de Burchtstraat 53 in Nijmegen. Waarschijnlijk zaterdag klaar. Klantnummer 474648, opdrachtnummer 189967. In Wellecom direct enthousiast begroet door Ron van Raad en Barbara. Barmeisjes Marissa en Astrid (uit Groningen). Ik kreeg sleutel 91 waardoor in mijn gedachten het gehele jaar 1991 nog eens in een flits aan mij voorbijging. Te beginnen met het gesprek met Liesbeth op 5 januari 1991. Barbara vroeg mij nog of ik al op kraamvisite ben geweest in Wassenaar. Ik heb haar laten weten dat ik na de geboorte ogenblikkelijk een faxbericht heb verzonden als felicitatie. Verder gelezen in het boek van Paul Burrell. Aan de bar gesproken met masseur Erik van der Hurk. "De laatste keer dat wij elkaar hebben gesproken was in de tijd dat het laatste testament van Diana is vrijgegeven" liet hij mij weten. Dat was nieuw voor mij. Ik citeer mijn dagboek.
"Zaterdag 20 september 2003 Gisteren heb ik weer een bezoek gebracht aan Wellecom in Ellecom. Vertrek Nijmegen-Dukenburg 12.40 uur. Aankomst Wellecom 13.35 uur. Ik kreeg sleutelnummer 90, hetgeen al direct associaties bij mij opriep met het jaar 1990 en mijn ervaringen in Hoofddorp en Noordwijk in dat jaar. Ik raakte al gauw in gesprek met een mevrouw over Prinses Irene inzake haar verblijf in WIJK BIJ DUURSTEDE en Zuid-Afrika. Irene is immers een collega van mij als zijnde beëdigd tolk-vertaler Spaans. Zij liet mij weten dat haar dochter ooit door Prinses Irene is uitgenodigd in Zuid-Afrika. Die dochter had met een collega een boek geschreven. De collega had de rechten echter verkocht. Zo kan ik mijn auteursrechten wellicht eveneens verkopen. Dat geldt ook voor mijn handelsmerk. Ook de auteursrechten van mijn foto's. Ruth Henny werkt er niet meer als masseur. Hierdoor kreeg ik veel belangstelling van de zijde van de nieuwe masseur aldaar, de heer Erik van der Hurk van VDH-massage uit VEENENDAAL. Hij heeft voor mij de horoscoop voorgelezen waarin mij een legaat is toegezegd. Hierdoor kwam direct mijn brief aan prins Charles ter sprake van 18 september 1998. De Britse Kroonprins is het aan Zijn Eer verplicht om hierin helderheid te scheppen. Vooral omdat ik niet uitsluit dat de Limited Company Instituto Cervantes England and Wales in het testament van december 1996 staat vermeld. Daarom heb ik Erik mijn visitekaartje verstrekt en hem in grote lijnen mijn ontwikkelingsgang uiteengezet vanaf het moment dat ik in VEENENDAAL met Paul Karis de samenwerking met het Institute of English Studies ben aangegaan in 1979. Ook mijn bezoeken aan Engeland uitgebreid besproken: april, augustus en december 1997 en de millenniumwissel in Schotland inzake de "Publication of the False last Will of the Princess of Wales". In de sauna dit thema ook besproken met een heer die de opmerking plaatste: "Maar Dodi was toch haar vriend?" hetgeen ik heb beantwoord met "Nee, ík was haar vriend en partner". Ook nog even kennis gemaakt met een voormalig rechercheur van politie. Hij was een goede bekende van Jan Wilzing, maar zweeg als het graf nadat een dame hem kwam vertellen dat zij "het boek gesloten had". Erik van der Hurk sneed ook nog het onderwerp "Papegaai" aan. Ik realiseer mij nu dat hij hiermee wellicht het gesprek over Peter Ottenhoff had willen beginnnen. Ik mag nu immers wel verwachten dat hij de bestuurssamenstelling van de Stichting Cervantes Benelux rond heeft. Dit mede naar aanleiding van Eriks opleiding op het gebied van sportmassage. In de tijd dat ik in Utrecht woonde heb ik daarover goede gesprekken gevoerd met fysiotherapeut en sportmasseur Jan Stappenbeld, die in Amsterdam woonachtig is en onder meer de Olympische sportploeg in Atlanta heeft begeleid in 1996. Met Willem-Alexander onder meer. Hij had zijn praktijk tegenover rijschool Veronica, waar Peter Ottenhoff "op kot" heeft gezeten. Op dat moment kwam er ook een medewerker van het NOC NSF op het terras. Met hem raakte ik in gesprek over Hans Blankert, die op 1 november het NOC gaat verlaten en naar ik hoop een bestuursfunctie in onze holding accepteert. In dat verband heb ik hem laten weten hoezeer ik het op prijs heb gesteld dat Harry Starren zijn stoel naast Hans Blankert aan mij had afgestaan tijdens het Congres "De nieuwe Economie" op 13 november 1996 op de Baak in Noordwijk. Hierdoor ben ik in de gelegenheid gesteld om de heer Blankert vanaf 14 november 1996 bij onze plannen te betrekken. Hierdoor kwam ook de prijsuitreiking van "De Starter van het Jaar" ter sprake op donderdag 10 december 1998 in de Malietoren, mijn gesprekken terzake met Paul Riegen en Edwin de Beukelaar daaraan voorafgaand. Ik heb laten weten dat ik Liesbeth Halbertsma vanaf dat moment de directieverantwoordelijkheid voor de holding heb toegekend per 1 januari 1999. Dit onderwerp kwam nadien ook ter sprake met een Noordbrabantse accountant uit Drunen die voor Deloitte en Touche werkzaam is. (Ik vernam dat zij regelmatig het congrescentrum 'Koningshof' in Veldhoven bezoeken. LEONORE THOLEN heeft mij ooit eens laten weten - tijdens ons bezoek aan 's-Hertogenbosch met carnaval - dat zij Liesbeth daar voor het laatst had gezien). Met name de problematiek in de accountancy - zoals van hun nieuwe partner Arthur Andersen in de VS - kwam hierbij ter sprake en de problemen inzake de automatisering die ik vanaf 1983 heb gehad met MINIHOUSE in Gouda en Apeldoorn. Er werkten toen twee teams aan mijn computerprogramma. Het boekhoudkundige team van FARAO zat in Apeldoorn. De auteurs van het cursusprograam ORAKEL - waarmee de Baak ook heeft gewerkt - werkte vanuit Gouda. Vanaf de ingebruikname van dit programma zijn er grote problemen ontstaan bij de aansluiting van het cursusprogramma met het boekhoudprogramma. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de opheffing van NIOW-Talen B.V. en niet ten gevolge van "Manipulaties van de heer van der Heijden", zoals indertijd ten onrechte door advocaat Van Goethem en diens vader uit Vught is gesuggereerd. De accountant was het met mij eens dat zelfs door professionele accountants moeilijk is na te trekken wat er in de "black box" is foutgegaan zoals nu ook het geval is bij Albert Heijn. Het is steeds hetzelfde terugkerende probleem. Ik heb de desbetreffende accountant mijn visitekaartje verstrekt en hem laten weten dat ik Liesbeth Halbertsma heb voorgesteld er een familebedrijf Van der Heyden/Halbertsma van te maken nu het familiebedrijf Van der Heyden/Spencer niet is doorgegaan. Ik heb hem laten weten dat ik Liesbeth drie keuzemogelijkheden heb voorgelegd: Privé, zakelijk of alletwee. Daarbij heb ik hem ook laten weten dat ik geen enkel beeld heb van Liesbeths privé-situatie en het aanbod heb gedaan op grond van de uitstekende ervaringen die ik tot op heden met haar heb opgedaan. Fifty Fifty dus qua lusten en lasten. Voor zijn vertrek kwam hij mij nog even Zeer veel succes wensen. Op het terras tenslotte nog een diepgaand gesprek over de Van der Heydens van Baak en de familie Helmich. Onder meer de problematiek inzake de katholieke kerk in de perioden 1868-1898. In Nijmegen is dat probleem vandaag opgelost door de naam van de Katholieke Universiteit Nijmegen te veranderen in Radboud Universiteit. Ik heb Ron laten weten dat ik van 30 september tot 14 december naar Spanje terugkeer en volgende week nog een keer op bezoek kom. Traditiegetrouw met de bus van 22.35 naar Velp gereden. Aldaar de trein van 22.55. Op het station in Nijmegen kort onderhoud met de hovenier uit Zutphen die ik vele keren in Wellecom heb gesproken."
Op vrijdag 26 september heb ik Wellecom voor het laatst bezocht. Het vervolgverhaal ging echter door gistermiddag. Ik raakte in gesprek met de heer Steven van Manen, spiritueel genezer. Hij zag een leeuw in het schilderij van Manuel Muñoz Ruiz van My Lady. "Diana houdt van jou" liet hij mij weten, hetgeen mij direct deed denken aan de brieven die ik van Maria Delorme heb ontvangen en het gesprek dat ik op 9 november 1999 terzake in Frigiliana heb gevoerd met een Spaanse dame ref. Santa Diana. Ik heb hem dan ook laten weten dat ik uitsluitend geïnteresseerd ben in juridisch verifiëerbare informatie. Bij voorbeeld over hetgeen er in St. Tropez is gebeurd in de nacht van 14 op 15 juli 1997 ref. Concern. Naar zijn zeggen is er een geheim politierapport verschenen waarin aangetoond zou zijn dat zij inderdaad zes weken zwanger was op het moment van overlijden. Het begint er dus inderdaad erg op te lijken dat de dader zich aan haar in de betreffende nacht heeft vergrepen. En beslist niet 'op vrijwillige basis' als ik afga op de foto die op 15 juli 1997 op pagina 5 van The Sun is gepubliceerd. Er moet iets vreselijks gebeurd zijn in die nacht. Volgens de heer Van Manen vermoedelijk met behulp van verdovende middelen. Volgens Burrells boek was het gedrag van dappere Dodo op dat gebied nogal verdacht. Het riekt naar cocaïne. Volgens de heer Van Manen zal mijn situtatie zich binnen vier maanden drastisch ten positieve keren. Liesbeth gaat naar zijn zeggen mee in mijn gedachtengang. Maar er zijn drie jaloerse vrouwen. Ik heb wel een idee. Hierbij heb ik hem het verhaal verteld van de dame op het strand van Alicante op 10 juni 1992. Zij gebruikte tarotkaarten, maar vermoedelijk wist zij al veel meer van mijn persoonlijke situatie. Steven vroeg mij of Liesbeth nog getrouwd is. Ik heb hem dienaangaande in kennis gesteld van het gesprek dat ik terzake met Alex van 't Hooft heb gevoerd op de Baak in Noordwijk en ik in het patriciaatsboek geen echtgenoot heb aangetroffen. "Ik zie een donkere man in haar gezelschap. Geen neger. Iemand met donker haar. Het kan ook een gewone vriend zijn." Dat moet Ed Hagendoorn zijn. Dat lijdt geen twijfel. Hij heeft mij immers geadviseerd met Abraham Moszkowicz in zee te gaan. Een advies dat ik heb opgevolgd conform Verzoek. Tijdens de laatste saunaronde was Ron ook weer van de partij. Ze hebben de hele middag druk op het internet gewerkt. Ik heb - in gezelschap van een groepje dames en heren - laten weten dat ik nu lang genoeg alleen op een flatje heb gezeten en weer aan een nieuwe relatie toe ben. Op de vraag of het blond of donker wordt heb ik laten weten "kastanjebruin. Donker deze keer. Met een plukje grijs". De heer Van Manen heeft mij nadien om 23.00 uur op het station van Dieren afgezet. Om middernacht was ik weer "thuis".
16.00 Op bezoek geweest in het Erasmusgebouw en daar mijn emails bekeken van Tiscali. Er zijn weer twee foto's aan toegevoegd met Diana, t.w. de foto in Málaga d.d. 16 oktober 1995: THE NUMBER ONE.
Alsmede de opname naast het standbeeld van Eeltje Halbertsma in Grouw d.d. 23 juni 1996.
Nog een correctie op de stamboom: Saakje Halbertsma (1852-1883) en Wijtze Petrus de Vries (1852-1935). Hiervan dienen uiteraard de geslachten te worden gewisseld.
Dit is het begin van onze coproduktie. Dit verhaal kan nooit meer stuk.