Zaterdag 6 april 2002 Wat is er mis met Paars?

14.52 Geachte heer Bode, Graag wil ik reageren op uw artikel 'Wat is er mis met Paars?' Aangehecht treft u een foto aan van Paars I. U ziet mij hierop afgebeeld op de plaats van Hare Majesteit de Koningin. De foto is ten tijde van het eerste 'Paarse' kabinet gepubliceerd door MCC Nederland (Burgemeester Stramanweg 101, 1101 AA Amsterdam) op een brochure van de zogeheten Government Game Competitie.

Ik neem die plaats in als eigenaar van het handelsmerk Instituto Cervantes in de Benelux voor opleidingen, trainingen en cursussen. De rechten op dit handelsmerk heb ik in het voorjaar van 1996 definitief verworven. De huiskleur van het Instituto Cervantes Benelux is Paars. Het Paars van de(r) Hei(j)de(n). U begrijpt dat ik mij dus regelmatig aangesproken voel zodra er ook maar enige reacties op mijn beleid de ronde doen. Ook Pim Fortuyn is van mijn situatie op de hoogte. Hij vertoeft regelmatig met zijn hondjes 'Spaghetti' en 'Macaroni' (naar verluidt) op het strand van Noordwijk, alwaar mijn plan geboren is op 5 januari 1991. Reeds. De wetenschappers en politici die volgens uw artikel in de rij staan om een verklaring te geven voor de glorieuze opmars van Pim Fortuyn verwijs ik naar mijn boek Letters to Diana Princess of Wales, dat onlangs door Trafford Publishing in Canada op de markt is gebracht. Het boek is bij Pim Fortuyn bekend. Het is inderdaad vreemd dat men zich thans van Paars lijkt af te keren. Een regering dient immers altijd te worden beoordeeld op het realiseren van de beleidsdoelstellingen die zij bij hun aantreden in hun regeringsprogramma hebben opgenomen. Voor zover ik dienaangaande op de afgelopen acht tot tien jaar (Paars bestaat immers al vanaf 1992!) kan terugblikken, kan ik niet anders stellen dan dat de afgelopen regeringsperiode van de Nederlandse Regering buitengewoon succesvol is verlopen, zoals dat ook door uw cijfers wordt bevestigd. Vorige week was ik als lid van de Europese Vereniging van Leraren Spaans en voormalig bestuurslid van de Vereniging Spaans op School (thans Vereniging Docenten Spaans in Nederland) te gast in Moskou op de Universiteit MGIMO voor Internationale Betrekkingen. Het werd mij daar alras duidelijk dat een voormalige wereldmacht als Rusland likkebaardend over de buitengrens van de Europese Unie heenkijkt om te zien op welke wijze Wij - de Nederlandse samenleving - in eendrachtige samenwerking een economisch voorbeeld zijn geworden voor de gehele wereld. In Spanje heeft José María Aznar ons voorbeeld opgevolgd en beschikt met zijn partij thans over de absolute meerderheid in het Spaanse parlement. De Britse Tony Blair heeft ons Paarse beleid een andere naam gegeven: De Derde Weg. Het komt allemaal neer op een eendrachtige samenwerking van overheid, werkgevers en werknemers. Zonder 'waste of money' ten gevolge van geldverslindende stakingsacties. Een beleid waar probleemsituaties aan de tafel worden opgelost en niet op straat of over de hoofden van de televisiekijkers. Ook het bezoek van de heer Wim Kok op 28 september 2000 aan het Witte Huis te Washington op uitnodiging van voormalig President Clinton is in dit verband significant.

Wat is er nu mis met 'Paars'? In 1995 presenteerde het eerste 'paarse' kabinet haar begroting. Voor zover ik heb kunnen nagaan is hierin geen post opgenomen ten behoeve van de door mij opgerichte Stichting Cervantes Benelux. Een stichting die door mij is opgericht om de relatie tussen de Nederlands- en Spaanssprekenden te verbeteren op alle niveaus. Tot op heden hebben zich nog geen geschikte bestuurders voor deze stichting aangemeld. Eén van de eisen is namelijk dat zij geen relaties onderhouden met criminele organisaties. Inmiddels ben ik bereid op dat punt water bij de wijn te doen. Elke potentiële bestuurder is welkom in de stichting als hij of zij contacten met criminelen afzweert binnen het kader van de 'Pluk ze-wetgeving' van Ernst Hirsch Ballin. Volgens uw artikel menen veel deskundigen, onder wie de ideoloog Paul Scheffer, dat de onvrede met Paars een optelsom is van falend beleid op het gebied van immigratie, onderwijs, de zorg, en de politie. Beginnend met het laatste hebben wij in 1993 gekozen voor een beleid waarbij jacht is gemaakt op de 'grote vissen' in de criminele wereld. De volledige ontmanteling van het toenmalige zogeheten 'Octopus syndicaat' is het grootste succes dat de Nederlandse politie in de geschiedenis van dit land heeft behaald. Meer blauw op straat was derhalve - uit kostenoverwegingen - niet noodzakelijk. Deze werkwijze heeft de schatkist ook miljarden aan bezuinigingen opgeleverd. In Moskou trof ik vorige week in bijna elke winkel een soldaat, die alleen maar geld kost en niets oplevert vanwege zijn onproduktiviteit. Dan heb ik toch liever te doen met een onopvallend opgestelde videocamera. Dezer dagen is door een opvallend vaak in een bekend discussieprogramma van RTL4 voorkomende voetballer de suggestie gedaan om de heer Gerard Spong in te schakelen tijdens een parlementaire enquête. De heer Spong heeft als verdediger van dit syndicaat dienst gedaan. Die zaken dienen dus zuiver gescheiden te blijven. In die tijd kreeg ik ook nog een brief d.d. 26 september 1995 van de toenmalige hoofdcommissaris van politie te Nijmegen met de tekst "In Uw brief refereert U aan een toezegging die gedaan zou zijn in mijn brief van 7 december 1994. Ik wijs U er op dat hierin is geantwoord op een eerder schrijven van U, waarin U informatie gaf over een verloren agenda van Hare Majesteit de Koningin. De toezegging betrof uitsluitend een eventuele mededeling aan U of deze agenda al dan niet zou zijn teruggevonden. Tot op heden is dit niet het geval".

De agenda was in die tijd - volgens berichtgeving in de Telegraaf - op de parkeerplaats voor Paleis Soestdijk gestolen uit de auto van het toenmalige Hoofd Beveiligingsdienst Koninklijk Huis.

Daar liggen dus nog wel enkele probleemgevallen waarover Hare Majesteit - vanuit Haar grondwettelijke beperkingen - niets mag zeggen. De Regering is immers voor Haar verantwoordelijk. Op de eerste plaats de Minister-President. Privatisering van het onderwijs heb ik als voormalig bestuurslid van de Verening van instellingen voor Buitenschools Mondeling Onderwijs (VBMO) ook aan den lijve ondervonden. De bezuinigingsronden op het departement van O,C&W speelden de particuliere onderwijsinstellingen toen ook in de kaart. Vaak ging dat echter wel ten koste van de kwaliteit van het onderwijs en ik ben van mening dat op dat gebied nog veel dient te worden verbeterd. Op het gebied van immigratie ben ik het volledig met Pim Fortuyn eens. Nederland is vol en probleemsituaties dienen ter plaatse te worden opgelost, zoals ook in Afghanistan is gebeurd. Ik heb het er in Nederland benauwd van gekregen en heb dientengevolge een nieuw onderkomen in Spanje moeten zoeken, nadat mijn verhuizing vanuit Utrecht naar Warwickshire in Engeland geen doorgang meer kon vinden. Ten gevolge van de te hoge werkdruk heb ik tot drie keer toe een 'burn out' gehad en ben dientengevolge afhankelijk geworden van een WAO-uitkering, die volstrekt ontoereikend is om mijn verantwoordelijkheden als eigenaar van het handelsmerk Instituto Cervantes Benelux, oprichter en bestuurslid van de Stichting Cervantes Benelux, eigenaar van de Limited Company Instituto Cervantes England & Wales en voormalig - onbezoldigd - adviseur van de Prinses van Wales te blijven uitvoeren.

'De leugen regeert' heeft Hare Majesteit nog eens gezegd. Vanuit Haar grondwettelijke beperkingen is Zij niet gerechtigd om zich nader te verklaren. Ik ben echter wel bereid hieraan mijn persoonlijke invulling te geven. Toen ik in 1993 begon met de opbouw van mijn bedrijf onder de naam Instituto Cervantes heb ik mijn ontwikkelingswerk moeten staken ten gevolge van een artikel in de Telegraaf over een voormalige rector van het Westfries Dag/Avondcollege in Hoorn. Ik voerde in die tijd onderhandelingen met een instituut in Alkmaar. De desbetreffende rector heeft toen in een artikel met de titel Gewonnen, maar toch zwaar verloren verklaard dat het onderwijs 'gecriminaliseerd' zou zijn. Ik heb die situatie tot op de bodem laten uitzoeken. In dezelfde tijd - april 1993 - is toen ook een naamgenoot van mij - de heer Jaap van der Heijden - onder verantwoordelijkheid van de toenmalige criminele inlichtingendienst Kennemerland met behulp van een kneedbom boven zijn huisdeur - zonder vorm van proces - in Alkmaar om het leven gebracht. Voormalig Procureur-Generaal Graaf van Randwijck heeft dientengevolge met een gouden handdruk van 2 miljoen harde Nederlandse guldens het veld moeten ruimen. De heer Van der Heijden zou zich - naar verluidt - met drugshandel hebben ingelaten. Ik heb echter niets met drugs van doen. Integendeel. Deze leugen is echter wel een eigen leven gaan leiden, waardoor ik jarenlang in een bedreigde situatie heb moeten verkeren en als wereldbekend eigenaar van het handelsmerk Instituto Cervantes om voortdurende politiebewaking heb moeten verzoeken. Het is vanzelfsprekend dat deze zaak in een torentjesoverleg besproken diende te worden alvorens heel Nederland zich daarmee zou gaan bezighouden. Een tweede grote leugen is dat Prinses Diana in het huwelijk zou treden met een Egyptenaar uit Malibu. De desbetreffende Egyptenaar heeft de moeder van de Britse kroonprins in een kamikaze-actie om het leven gebracht en heeft hierdoor tot voorbeeld gediend van de talloze kamikaze-acties die nadien aan een groot aantal bewoners van het midden oosten het leven hebben gekost. Dát is wat er met Paars aan de hand is. De tijd is nu aangebroken dat deze zaken bekend worden gemaakt aan het grote publiek. Wat is mijn frustratie? Vanaf 1992 heb ik tot drie keer toe mijn huis moeten verkopen om mijn plannen te realiseren en alle rekeningen te kunnen voldoen. Vanaf 1995 heb ik mijn auto van de hand moeten doen, nadat hij enkele keren is gestolen en er een ramkraak mee is gepleegd. Ik kan mij de luxe van een auto niet veroorloven en moet voortdurend blijven bezuinigen. Van de Nederlandse belastingdienst ontving ik een rekening die mijn budget te boven gaat, terwijl de Minister van Financiën mijn declaratie nog niet heeft betaald ten behoeve van de Stichting Cervantes Benelux. En ga zo maar door. Ik had verwacht een paar miljoen exemplaren van mijn allesonthullende boek Letters to Diana Princess of Wales te kunnen verkopen. Niets is echter minder waar. Slechts twee boeken zijn er op dit moment volgens opgave van de uitgever verkocht. Ik denk dat de verkoop van dit boek in Nederland van grote invloed zal worden op het beleid van onze Nieuwe Regering vanaf 15 mei van dit jaar. Met gevoelens van de meeste hoogachting, J.L. VAN DER HEYDEN P.S. Ik stel het zeer op prijs als u dit artikel in zijn totaliteit in het volgende nummer plaatst van de Telegraaf en publiceert via het internet. Desgewenst kan ik u ook nog enkele andere foto's ter illustratie doen toekomen. Inmiddels heb ik er een paar duizend gemaakt om mijn stellingen te kunnen onderbouwen.

Hoofd beveiliging Koninklijk Huis vast voor misbruik - Militaire pracht en praal voor Queen Mum Ik kreeg de volgende brief van Het Gelders Orkest. Velperbuitensingel 12, Postbus 1180, 6801 BD Arnhem. De heer J.L. van der Heyden NIJMEGEN HS/JG Arnhem, 5 april 2002. Betreft: rondleiding in de Vereeniging Nijmegen op 14 april 2002 Geachte heer Van der Heyden, U heeft enige tijd geleden kaarten besteld voor Het Gelders Orkest via een actie van het alumnibureau van de KUN. Op dat formulier heeft u uw belangstelling aangegeven voor een rondleiding, voorafgaand aan het concert op 14 april a.s. te Nijmegen. Helaas waren er onvoldoende aanmeldingen om de rondleiding door te laten gaan. Als mogelijk alternatief wil ik graag het volgende voorstel doen: Op woensdag 17 april kunt u in Musis Sacrum Arnhem gratis het educatieve project 'Wat nou...klassiek!' bijwonen. Tijdens een sessie van een uur speelt het orkest de Finale van de 2e akte uit Le Nozze di Figaro van Mozart. Een bijzondere gelegenheid voor scholieren (die tussen de orkestleden in zitten!) om op een andere manier kennis te maken met een symfonieorkest, terwijl u als gast de musici onder unieke omstandigheden aan het werk kunt zien. U wordt ontvangen met een kopje koffie of thee en een inleiding op het programma. Daarna neemt u plaats op het balkon, zodat u alles goed kunt horen en zien. Deze actie gaat ook bij minder belangstelling gewoon door! U kunt zich opgeven voor de ochtendsessie die begint om 11.00 uur en eindigt rond 12.30 uur of voor de middagsessie die om 14.30 uur begint (einde ca. 16.00 uur). Via het telefoonnummer 026-442 26 32 kunt u zich aanmelden voor deze dag. Met vriendelijke groet, STICHTING HET GELDERS ORKEST Hans Schimmel Medewerker Marketing en Communicatie. Het betreffende telefoonnummer was vanmidag echter niet in gebruik.

8 APRIL 2002 JACQUELINE MÜLLER