Nijmegen, 20 december 1994 Beste Tjitse, Sinds je kaart van 7 december heb ik niets meer van je vernomen. Ik begin mij nu eigenlijk wel ernstig zorgen om je te maken. Laat maar horen hoe het met je gaat. Ik kan je in ieder geval melden dat ik - zoals ik al verwacht had - gisteren vóór 12 uur geen reactie van mijn oud-collega op mijn verbolgen reactie omtrent retourzending van de aangetekende brief heb gehad. Desondanks blijf ik nog geneigd haar in bescherming te houden, omdat ik mij een redelijke voorstelling kan maken van de probleemsituatie die haar te wachten staat wanneer ze opnieuw geconfronteerd wordt met feiten uit het verleden, gekoppeld aan ontwikkelingen die thans "in de markt" gaande zijn. Nochtans zal ook zij aanstonds aansluiting dienen te zoeken in het kader van een gemeenschappelijk - maatschappelijk "zwaarwichtig" - belang. Ik heb gehandeld zoals ik jou op blz. 403 heb beschreven. Gistermorgen heb ik haar retourontvangen pakket op een onbereikbare plaats opgeborgen. Die zal ik slechts te voorschijn halen i.o.m. Justitie, wanneer daarom verzocht wordt. De retourzending geeft bij mij natuurlijk aanleiding tot tal van speculaties. Op de eerste plaats denk ik dat 'angst' een rol speelt. Op de tweede plaats haar feilloze inzichten in processtrategieën en netwerkorganisaties. Ik wil je nu ook wel iets vertellen over het gesprek dat ik met Henk Lulofs eind juli heb gehad. Jij bent in dat gesprek absoluut niet ter sprake gekomen. Het is mij wel duidelijk geworden dat Lulofs zeer goed op de hoogte was van mijn persoonlijke ontwikkelingen. In dat gesprek is mijn vertrouwen in die Baakdirecteur herbevestigd. Hij heeft mij onder meer gezegd "Je hebt veel strijd in je leven moeten leveren John, maar de tijd om te gaan oogsten is gauw aangebroken". Op grond hiervan heb ik gistermiddag besloten de kopietekst van mijn brief van 14-12 integraal, met bijlagen aan de voltallige Baakdirectie door te faxen met als kop "Vertrouwelijk en uitsluitend bestemd voor de voltallige directie", ten bewijze van het feit dat ik absoluut niets te verbergen heb. Een dergelijke actie heeft, zoals je weet, in maart 1989 al eerder succes opgeleverd. Ik heb de directie aangeschreven met de aanhef "Waarde oud-collegae" (Correctie: 1 december 2003: Het zijn nog steeds mijn collega's en geen 'oud-collega's.) en daar is niets mee miszegd. De directie bestaat thans, zoals je weet uit Ruud van der Zalm, Harry Starren, Henk Lulofs en L. Halbertsma. Vooral in de periode rond 1990 heb ik veel met deze collega's te maken gehad en zelfs geadviseerd hoe zij de Nieuw Elan-problematiek definitief tot een goed einde konden brengen. Je zult het misschien vreemd vinden, maar ik houd aan de situatie van dit moment een goed gevoel over. Ik denk dat het van het grootste belang is dat de voltallige Baakdirectie de in mijn (ontbrekende) brief 96 genoemde punten onder ogen krijgt. Voor mij is die zaak dan voorlopig afgesloten en ligt de bal bij hen. Ik vind het nog steeds belangrijk om volledige opheldering te krijgen over de "zwaarwichtige redenen" van mijn ontslag. Ook dit punt heb ik in de brief van 14/12 onder de aandacht gebracht. Ik heb nu vastgesteld dat in het beeld dat ik toendertijd van de situatie had de term "ontslag om bedrijfseconomische redenen" op zijn plaats zou zijn geweest. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat L.s verliefdheidsproblematiek een zwaarwichtige reden voor ontslag kan zijn. Zij heeft hiertoe geen enkel juridisch bewijs. Jij weet hier, tot in de kleinste details, alles van. Dit zou slechts een rol gespeeld kunnen hebben op basis van informatie die haar via het roddelcircuit bereikt zou hebben. Daar heb ik aanwijzingen voor (Herman de Koning, GAB Nijmegen, in mei 1991 "Het is wel bekend dat jij en L. Halbertsma goed met elkaar kunnen opschieten!", met ironische ondertoon). Een goede verstandhouding mag m.i. nimmer een reden van ontslag zijn. Meer nog zoek ik het in politiek-bedrijfsstrategische motieven. Die motieven komen momenteel in alle toonaarden via de media boven water. Ik was inderdaad de spin in het web. In 1991 maakte ik deel uit van de "vijfhoek" Van der Zalm - Starren - Van der Heijden - Halbertsma - Lulofs (allen in dienst getreden ná het vertrek van Maris). Een centrale positie dus binnen de strategische top van het Nederlandse bedrijfsleven, ervan uitgaande dat 'opleidingen' het instrument bij uitstek zijn om strategieën te implementeren. Deze vijf mensen, alsmede mijn vriend PO, hadden allen één ding gemeen: Zaken doen, prima, maar dan wel op een eerlijke manier! Zowel PO als L. beschouw ik als pupillen van mij. PO zal dat altijd beamen. L. is misschien nog iets te trots om dat als zodanig onder woorden te brengen. Zij heeft echter vanaf het begin mijn ondersteuning gehad omdat ik mijzelf een mentorfunctie had toebedeeld op het moment dat zij mij haar om ondersteuning vroeg. Wij hadden met ons zessen een gelijke denklijn. Van Harry weet ik het niet zo goed. Hij zat in die tijd voor het PAO BB in Utrecht, maar ik ben ervan overtuigd dat wij samen dezelfde persoonlijke lange termijndoelstelling hebben, zoals hierboven verwoord. Ik kan mij best voorstellen dat jij daar anders over denkt op grond van jouw ervaringen. Daarom vind ik het van het allergrootste belang dat jij binnenkort met deze mensen om de tafel komt te zitten om naar elkaar te kunnen luisteren. En voorlopig niet meer dan dat. De processen die thans gaande zijn in de bestrijding van het grootste maatschappelijke kankergezwel dat de Nederlandse samenleving ooit heeft geteisterd en het Nederlandse imago in de wereldgeschiedenis een gevoelige smet heeft opgeleverd, verlopen nog steeds volgens verwachting. Ik noem je in chronologische volgorde enkele 'operaties' op dit gebied.

1. Operatie Spider (eindigde op 30 april 1993, 23.30 uur.)
2. Operatie Golfslag (Woelders/Valente)
3. Operatie Delta
4. Operatie Dinero

Operatie Dinero is volgens de Telegraaf van 17/12 afgerond door de Amerikaanse DEA (Drug Enforcement Agency). Hiermee zijn 88 misdadigers in de VS, Canada en Spanje in de boeien geslagen. Dit is de eerste keer dat er in de pers een relatie is gelegd tussen de drugslijnen van Canada (die uiteraard jouw aandacht hebben) en Spanje. In Spanje zijn 14 arrestaties verricht. De Spaanse justitie hanteert voor dit soort delicten gevangenisstraffen van 6 tot 12 jaar. Die lucht begint daar gelukkig dus ook wat op te klaren. De Colombianen zullen met deze ontwikkelingen niet erg gelukkig zijn. Ik vrees zelfs voor represailles in het Colombiaanse luchtruim. In het Telegraafartikel "KLM-toestellen door oog van de naald bij bijna-botsingen" van gisteren lees ik "Op een vlucht van Lima naar Curaçao ontkwam vlucht KL 752 aan een ramp door snelle reactie van de vliegers, zowel van het KLM- als van het andere vliegtuig. De verkeersleiding van Bogotá beweerde, dat beide toestellen onder radarcontrole vlogen". Die verkeersleiding is dus onbetrouwbaar. Je begrijpt waarom ik mij hierover ernstige zorgen maak. Ik denk dat Colombian Airlines het beste zelf zijn landgenoten uit de Europese Unie kan weghalen om vervolgens thuis te kunnen nadenken over plannen om de Zuid-Amerikaanse economie op een wat ethischer wijze een nieuwe impuls te geven. In de brief aan de Baakdirectie heb ik ook geschreven:

"Ik denk dat ook de Baakdirectie een taak heeft in de uitbanning van misdaad, FRAUDE en drugsgebruik in onze samenleving. Ik heb met veel genoegen vastgesteld dat thans ook de Horeca-werkgeversorganisatie (sinds kort ook lid van het Baakbestuur) in overleg is getreden met het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport om de probleemsituatie in het kader van de volksgezondheid verder te reguleren. Ook Defensie heeft besloten de marine als kustwacht van Aruba en de Antillen in te zetten. Dit alles zal de geloofwaardigheid van het VNO sterk bevorderen. In ieder geval heeft deze medaille nog een positieve zijde.

Minister Sorgdrager heeft besloten het aantal cellen, op kortere termijn dan door haar voorzien, te vergroten. Dat levert op de eerste plaats extra werkgelegenheid op. Daar zijn wij allen mee gediend. Er zullen ook nieuwe afkickcentra als paddestoelen uit de grond komen. Ook dat schept nieuwe werkgelegenheid. De zaak is nu redelijk onder controle." Joris Voorhoeve zal nu ook wel goed naar PO hebben geluisterd. PO is goed thuis op de Antillen. Hij heeft daar een broer wonen. En hij zit ook met de SBO op het Ministerie van Defensie. Ik vertrouw er nu ook op dat jij de neus in dezelfde richting zult steken als Lulofs, Halbertsma, Van der Heijden en Ottenhoff. Dan zal er wel een basis voor een gesprek met de Baakdirectie tot stand komen. Jij hebt hierin een eigen maar zeer zware verantwoordelijkheid. Als je echt op dezelfde lijn komt zie ik inderdaad nog wel voor jou een rol weggelegd in het kader van de verbetering van de relatie tussen Nederland en Suriname en de verbetering van de Surinaamse economie. Binnen je relatiecircuit zit je blijkbaar echter nog in de invloedssfeer van Desi Bouterse. Dat probleem zul je eerst moeten oplossen. Uit juridische kringen ontving ik een kerstkaart met het opschrift "Je volgt de perikelen rond justitie kennelijk perfect". Alle ontwikkelingen, die raakvlakken hebben met mijn koersbepaling, zal ik inderdaad blijven volgen. Ik vertrouw op een positief domino-effect waaraan jij ongetwijfeld ook al een zeer sterke bijdrage hebt geleverd door jouw overdracht van informatie aan de autoriteiten. Ik ben ervan overtuigd dat je succes zult hebben als je nu ook in mijn spoor blijft en onze gezamenlijk vastgestelde koers handhaaft. Ik houd me er verder voorlopig niet meer mee bezig. Het genealogisch onderzoek heeft thans mijn volledige aandacht. Voor de aardigheid heb ik de titelpagina van mijn komende studie over "De Huizen Van der Heijden". Je ziet me hier voor het stamslot in Baak. What about the name? Is dat geen voltreffer? Ik diep het thema verder uit met mijn zoon Mark, die de Opstand der Nederlanden tegen Spanje als eindexamenonderwerp voor geschiedenis heeft gekregen. Ik voorzie leuke raakvlakken tussen de geschiedenissen van de Van der Heijdens van Baak van Doornenburg en de Oranjes. Dit zal het draagvlak worden van het historische thema dat ik jou heb aangekondigd in mijn brief van 1 mei 1993. Ga dat gesprek met de Baakdirectie nu maar aan, maar zorg er wel voor dat een eventueel hieruit voortkomend conflict er uiteindelijk toe zal leiden dat ook jullie op dezelfde lijn komen en graag binnen het kader van al hetgeen wij onderling hebben gecommuniceerd, met als uiteindelijk doel een vernieuwd - en gezonder - ondernemend Nederland. Onder die voorwaarden behoud je mijn steun. Dan kan ik die lijn immers naar Spanje doortrekken. Denk aan de win-win-strategie. Die kennen ze in NOORDWIJK ook. Graag verneem ik op korte termijn al jouw bevindingen. Hartelijke groet. P.S. Wanneer onze zaken zich positief blijven ontwikkelen overweeg ik een nieuwe computerinstallatie aan te schaffen. Jij zou dan die van mij een tijd in bruikleen kunnen krijgen als je dat zou willen.

23 DECEMBER 1994 VAN MALAFIDE NAAR BONAFIDE ASPIRATIES