Zaterdag 11 april 2009
Het is 15:07 en ik wacht in Arnhem op de trein naar Duisburg. Hij vertrekt om 15.37. Ik heb voor alle zekerheid een trein eerder genomen dan gepland. Om 14.00 ben ik vanuit Nijmegen-Dukenburg vertrokken uit het woonhuis van mijn moeder zaliger. Ik ben benieuwd of de makelaar mij toestaat om langer van haar appartement gebruik te maken als inwoner van het Koninkrijk Spanje. Ik ben hier begonnen met het boek
Stille Finale van Henk Vaessen over de jood uit Elburg en naast mij zit een jongeman van de Deutsche Bundesbahn. Een nette man. En ik vraag mij af of we die Nachbarn nog steeds moeten lastigvallen met die verhalen over de oorlog. Hoe gruwelijk ze ook zijn. Morgen is het pasen en dan zit ik aan de andere kant van de wereld. In Argentinië. Het verleden kunnen wij niet veranderen, maar de toekomst kunnen we wel maken. Daarom zit ik hier nu op de trein te wachten die mij naar Duisburg brengt om vervolgens met de Regional Express naar Dusseldorf Flughafen te vervoeren. Daar tref ik Leontine en reizen we samen eerst naar Madrid. Daar voegt Claudine van Lier zich waarschijnlijk ook bij het gezelschap. In Buenos Aires wordt Luis Chirinos waarschijnlijk mijn kamergenoot in het Carlton Hotel. Het is alweer een tijd geleden dat ik in Scheveningen in het hotel met dezelfde naam heb gegeten. Het was toen moederdag. Ik heb moeder nadien nog een chocolade roos bezorgd bij de receptie van de Baak. Ik ben benieuwd hoever Harry nu is gevorderd met onze Cervanteskring. In ieder geval kwam vandaag Adine Tjeenk Willink weer in beeld. Dat is een goed voorteken. Vooral in verband met dat glas water dat zij mij op 24 november 1998 heeft aangeboden.

12 APRIL 2009 BUENOS AIRES